วัดศิริวรรณาวาส ตั้งอยู่ในตำบลหัวเขา อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา เดิมในอดีตเป็นวัดที่เจ้าเมืองสงขลาต้นตระกูล ณ สงขลา ในสมัยที่เมืองสงขลาตั้งอยู่ที่แหลมสนเป็นผู้สร้าง จากหลักฐานที่มีการบันทึกในเอกสารโบราณสมัย ร.5 เมื่อครั้งที่สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส ได้เสร็จตรวจการคณะสงฆ์ เมื่อปีพุทธศักราช 2455 ได้มีการบันทึกเรื่องราวที่เกี่ยวกับ วัดศิริวรรณาวาส ว่า “วัดศิริวรรณาวาสมีชื่อเรียกอีกชื่อว่า วัดตก พระปลัดมี เป็นเจ้าอาวาส” จากบันทึกดังกล่าวทำให้เห็นว่าวัดศิริวรรณาวาสในอดีตมีความสำคัญเป็นอย่างมากกับเมืองสงขลา
กรมศิลปากรได้มีการประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถานวัดศิริวรรณาวาส (ร้าง) และประกาศเป็นส่วนหนึ่งของโบราณสถานบริเวณเมืองสงขลาเก่า เมื่อวันที่ 17 กันยายน 2535
ลักษณะของวัดศิริวรรณาวาสตั้งอยู่บนพื้นเชิงเขาโดยมีอุโบสถตั้งอยู่ในระดับที่สูงกว่าสิ่งปลูกสร้างอย่างอื่น สิ่งปลูกสร้างภายในวัดศิริวรรณาวาส ประกอบด้วย อุโบสถ หอระฆัง เนื่องจากในอดีตวัดศิริวรรณาวาสเป็นวัดร้าง ไม่มีพระภิกษุสงฆ์พรรษามาเป็นเวลานาน ทำให้สิ่งปลูกสร้างต่างๆ จึงเสื่อมโทรมไปตามกาลเวลา แต่ยังคงให้เห็นร่องรอยความสำคัญของวัดศิริวรรณาวาสอยู่ ซึ่งในปัจจุบันมีพระภิกษุสงฆ์อยู่จำพรรษาแล้ว
